جای تاسف دارد!

واقعا از دیدن چنین فیلمی جا خوردم! و نمی‌دانم که نمایندگانی که به مجلس فرستادیم چه کسانی هستند؟

و چطور ممکن است به چنین شحصی رای اعتماد بدهند؟

از این بدتر رییس جمهوری است که نگاه مثبتی به او دارم و به او و عملکردش امیدوارم. قضاوت با شما:

فیلم سخنرانی دکتر توفیقی، وزیر علوم فعلی در مسجد دانشگاه تهران، به مناسبت تحصن دانشجویان در اعتراض به نتایج انتخابات!

از اوناش!

از اون وقتا!

وقتی که تو مدرسه تکلیفت را انجام نداده بودی و معلم از سر جایش بلند می‌شد، می‌گفت:

تکلیفا رو میز!

و تو هم که دست خالی بود، اضطراب تمام وجودت را می‌گرفت و هر قدمی که معلم بر می‌داشت اضطرابی بر اضطرابت می‌افزود.

از اون احساسا!

وقتی معلم می‌فهمید تکلیفت را انجام ندادی بهت می‌گفت که از نیمکت بری بیرون و جلوی تخته بایستی، همش خدا خدا می‌کردی جمعیت کسانی که بیرون هستند بیشتر شود، تا شاید به این خاطر از گناهت صرف‌نظر کند اما امان از روزی که فقط تو و یا تعداد انگشت شماری بیرون می‌بودید! حتما می‌گفت برید بیرون و یا برید با ولی‌تان بیایید! انگار در حال غرق شدن در اقیانوس بی‌کران باشی٬ اون طوری!


پ.ن: دانشگاه صدا و سیما!

پ.ن: تا حالا شده چیزی بنویسی یا بگویی که ناخودآگاه پیشگویی از واقعه‌ای باشد که در حال آبستن است؟! نشده دیگه!.....

چطورید؟

تا به حال شده لازم باشد به کسی لبخند بزنی ولی از درون عذاب بکشی؟ نه مجاز باشی عذاب را به شادمانی و نه لبخند را به اندوه تبدیل کنی؟ که تبدیل هر کدام به دیگری گناه باشد؟

یک دقیقه؟ یک ساعت؟ یک روز؟ سه روز؟

تا به حال شده این یکی یکی نباشد و جمعیتی باشند و چند روز در این حالت باشی؟

نشدی دیگه!

سلام!

هیچی همین‌طوری!

راستش خواستم حالی ازتان بپرسم؟ و خبری ازتان بگیرم؟ هم جویای حیات مادی‌تان و هم جویای حیات معنوی‌تان شوم که آیا هنوز برقرار هست؟

نفس می‌آید و می‌رود؟

حال نفستان چطور است؟ هنوز عصیان‌گر است؟ 

نکند انسانیتتان به باد رفته باشد؟ نکند صداقت و راستیتان خدشه‌دار شده باشد؟

خدا را که از یاد نبرده‌اید؟ نکند با خدا دچار سوءتفاهم شده باشید؟

هنوز مثل همیشه سرتان شلوغ است؟

نکند زمین خورده باشید؟

راستی کمک نیاز دارید؟ باری دارید که از دوشتان بر دارم؟

من که سرم شلوغ است....


حال ما خوب است ولی تو باور نکن!

در مورد سفر دولت به امریکا

در مورد سفر رییس جمهور به نیویورک، سخنان و مواضع آقای رییس جمهور به نظرم خیلی خوب و قابل قبول بود. حتی خود ارتباطی که با دولت امریکا گرفته شد به نظرم فی نفسه هیچ اشکالی نداشت. مهم مقدماتی است که برای  این منظور شکل گرفت. اعم از این که چه کسی درخواست گفتگو کرد و همچنین اینکه با چه رویکردی وارد چنین شرایطی شدند.

اما دو تا نکته به نظر من در این رخداد وجود داشت یکی این بود که در جایی آقای دکتر روحانی درخواست کردند که اسرائیل به ان پی تی بپیوندد. در حالی که اصلا اسرائیل موجودیتش و مشروعیتش مساله است و چنین درخواستی این مشروعیت را تایید شده فرض می‌کند.

نکته دوم این است که در حالی که برچیده شدن سلاح‌های شیمیایی سوریه و تقبیح آن در دنیا مطرح شده است، خوب بود که در کنار همه سخن‌هایی که در نعت و منقبت صلح و در مذمت جنگ و خون‌ریزی سر داده شد درخواست رسمی در مجمع عمومی سازمان ملل مبنی بر برچیده شدن و نابودی سلاح‌های هسته‌ای جهان و پاسخ‌گویی کشورهای دارنده آن مطرح می‌گردید.